Op hun reis vluchtend van de wraakgeesten van Arche, hebben de jongeren hun wonden geheeld en zijn ze onderweg naar de rand van het woud en de steppe, thuishaven der Pikten . 

De reis verloopt moeizaam, niet alleen door hun verwondingen en omdat ze door het woeste woud moeten, maar ook omdat de samenwerking tussen sommige volkeren soms met de nodige ruzies en gevechten gepaard gaat. Zeker de Vikingen en Germanen liggen vaak in conflict.

 

Echter in de vier weken dat de reis door dit dicht beboste gebied gaat, leren ook zij door schade en schande samen te reizen. Spanningen tussen hen gaan liggen, worden bijgelegd en naar het einde toe, wordt er zelfs samengewerkt en samen gejaagd.    

​

De handelspost die hen opwachtte in Arche is tot hun verbazing met hen mee gegaan en is reeds voorop gereisd. 

​

De verschillende volkeren banen zich een weg door het gevaarlijk woud van Roanoke richting een kleine outpost,  Zandslang genaamd. Deze kleine pittoreske voorpost zou de plek zijn waar Syrtak het laatst opgemerkt is. 

Dit is heel belangrijk voor ieders volk aangezien het door hun eigen goden is gevraagd om Syrtak te helpen. 

 

Niet evident uiteraard voor zo’n groep ieders met eigen idealen, gebruiken  en rituelen. 

​

Ondanks de moeilijk start verloopt de reis zonder al te veel of noemenswaardige incidentjes.  

​

Maar ……………………………………………. 

​

Wat staat deze groep te wachten? 

​

Hoelang duurt de reis nog? 

​

Gaan ze hun opdracht der goden doen en deze met vrucht beëindigen? 

 

Zelfs de goden hebben niet overal antwoord op …..